( កិ. ) រឹត​រួម​បត់​បង្រួញ​ជា​ផ្នត់ : ជីប​សំពត់, ជីប​ស្លា ជាដើម ។ ប្រើ​ជា​ គុ. ក៏​មាន : សំពត់​ជីប ។

  1. (សិល្បៈ) ក្បាច់ជីបមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមមេដៃ និង ម្រាមចង្អុលដៃ រឹតចុងម្រាមរួមភ្ជាប់គ្នាដូចផ្កានោប (ក្ដឹបផ្កាបើកមាត់ចាប) ឬ រុក្ខជាតិកំពុងចេញត្រួយ។