សំ.; បា. ( ន. ) (ជ្វាល; ជាលា) អណ្ដាត​ភ្លើង, សេចក្ដី​រុងរឿង, ពន្លឺ​ដែល​ភ្លឺ​ព្រោង​ព្រាត : ប្រទីប​ជ្វាលា, អគ្គិជ្វាលា ។