( ន. ) សត្វ​ជើង ៤ ពួក​សំពោច មាន​ទឹក​សុក្កៈ ឬ​ទឹក​កាម ក្លិន​ប្រហើរ​ភាយ​សម្រាប់​លាយ​ផ្សំ​ធ្វើ​ទឹក​អប់; ឈ្មុស​មាន​ពីរ​ប្រភេទ​គឺ ឈ្មុស​ស្បូវ ១ ប្រភេទ ឈ្មុស​ប្រែង ១ ប្រភេទ; ឈ្មុស​ប្រែង​នឹង​ហៅ​ថា​ ឈ្មុស​ទេស ក៏​បាន, ឈ្មុស​នេះ​ឯង​ដែល​គេ​យក​ទឹក​កាម​ធ្វើ​ទឹក​អប់ ។

( កិ. ) ឈូស​គាស់​ដី​ដោយ​ច្រមុះ : ជ្រូក​ឈ្មុស​ដី, ជ្រូក​ឈ្មុស​រង​ដំឡូង​ ។