( កិ. ) បញ្ចេញ​សំបោរ​ពី​ច្រមុះ : ញើស​សំបោរ, សំបោរ​ខាប់​ញើស​មិន​ចេញ ។

( ន. ) អាការៈ​រាវ (ធាតុ​ទឹក) ដែល​ចេញ​ពី​ខ្លួន​តាម​រន្ធ​រោម​ដោយ​ចំហាយ : ខំ​ដើរ​ទាល់​តែ​បែក​ញើស ។