( កិ. ) ដកដង្ហើមញាប់ដោយហបណាស់, ហត់ខ្លាំងណាស់ : ដង្ហក់ញាប់ ។
( កិ. ) ឈើឬឫស្សីទន់រលាស់បាន សម្រាប់បិទដីស្អិត ឬថ្កៀបគ្រាប់, ផ្លែអ្វីៗដែលមូល ចោលគ្រវែងផ្លោងបង្អើលសត្វ : ចោលដង្ហក់បង្អើលចាបកុំឲ្យស៊ីស្រូវ ។
