ដោរ

( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​ឡើង​កន្ទួល​ធំ​ខ្លោត​ដោយ​ពិស​អ្វី​រោល​ជាដើម : កម្ទេច​អាល​រោល​សាច់​ឡើង​ដោរ​ពាស​ពេញ​អស់​ទាំង​ខ្លួន ។