ស. ( គុ. ឬ ន. ) (ដុល្យ អ. ថ. ឌុន; កា្លយមកពី សំ. បា. តុល្យ) ដែលស្មើគា្ន, ដែលស្របគ្នា, ដូចគ្នា : ពាក្យឌុនគ្នា, សេចក្ដីឌុនគ្នា (មិនសូវប្រើ) ។ ម. ព. តុល្យ និង តុល្យាធិករណៈ ផង ។
