( កិ. វិ. ឬ គុ. ) កកកុញ, ជុំជិត : ឈរណែនណាន់; មនុស្សច្រើនណែនណាន់ ។ ណែនណាន់តាន់តាប់ គឺណែនណាន់ខ្នាន់ខ្នាប់ពេញពាស ។
