( និ. ) ពាក្យ​និបាត មាន​សំឡេង​ឡើង​ខ្ពស់​ស្រួច ឬ ស្រទន់ សម្រាប់​និយាយ​បញ្ជាក់​សេចក្ដី​ឲ្យ​ប្រាដក មាន​អាការ​ហាក់​ដូច​ជា​ឆ្ងល់ ឬ​សួរ​ថែម​ថា “មិន​មែន​ឬ ?, មិន​មែន​ដូច្នោះ​ឬ ?”; និយាយ​ទៅ​រក​បាន​ចំពោះ​តែ​មនុស្ស​អ្នក​តូច​ទាប​ជាង ឬ​ដែល​ស្និទ្ធស្នាល, ដែល​ស្មើ​គ្នា : នែ, ទៅ​កុំ​ខាន​ណ៎ះ !; ប្រយ័ត្ន​ណ៎ះ !; កុំ​ភ្លេច​ណ៎ះ !; សុំ​ឲ្យ​កូន​ម៉ែ​នាង​បាន​ជា​សះ​ស្បើយ​តាំង​ពី​ថ្ងៃ​នេះ​ទៅ​ណ៎ះ​នាង​ណា៎ ! ...។ ណ៎ា !, ណ៎ាះ ! ហ្ន៎ះ !, ហ្ន៎ា !