( និ. ) កុំ​ឡើយ, កុំ​បាច់​ឡើយ ។ ពាក្យ​និបាត​ជា​បដិសេធន៍​សម្រាប់​និយាយ​ឃាត់​ឲ្យ​ឈប់​ត្រឹម​ប៉ុណ្ណោះ : ណ្ហើយ​កុំ​យក !; ណ្ហើយ​កុំ​និយាយ !...។ ប្រាប់​សេចក្ដី​ថា ល្មម​ហើយ ក៏​បាន : ណ្ហើយ, យើង​ឈប់​នៅ​ទី​នេះ​ចុះ !; ណ្ហើយ, ខ្ញុំ​ជម្រាប​លា​អ្នក​ទាំងអស់​គ្នា​ហើយ !; ណ្ហើយ ! មីង​លា​ក្មួយ​សិន​ហើយ​ណ៎ះ ! ។