តំ-ល៉ា ( ន. ) ដំណើរធ្វើឲ្យថ្លា, សេចក្ដីថ្លា, សភាពដែលរងថ្លា : មានចិត្តកាត់តម្លាសទ្ធា គឺមានចិត្តជ្រះថ្លាជឿ (ប្រើចំពោះតែចិត្តជាកុសល) ។
