ស. ( ន. ) (តាខាយ “ក្រឡា​គ្រឿង​ប្រដាប់​ដាក់​សត្វ មាន​សំណាញ់, បន្ដឹង​ ជាដើម ឬ​លួស, អំបោះ​ជាដើម​ដែល​ប្រទាក់​ជា​ក្រឡា”) កម្រង​អង្កាំ​ឬ​ផ្កា​ដែល​ក្រង​ប្រទាក់​ជា​ក្រឡា​គោម មាន​ក្រប​ជា​ខ្នាត​ឲ្យ​ល្មម​តែ​នឹង​ផ្នត់​ត្រៃចីវរ​សម្រាប់​គ្រប​ត្រៃចីវរ​អង្គ​កឋិន​ជាដើម​ឲ្យ​ឃើញ​រុងរឿង (មិន​សូវ​ប្រើ, ច្រើន​ហៅ​ថា គ្រប​ត្រៃ គួរ​ហៅ គ្រប​ត្រៃ ឬ គម្រប​ត្រៃ វិញ) ។ តាខៃ