ត្រង់

( គុ. ) ទីទៃពីវៀច ។ ដែលឃ្លាតចាកពីទី ១ ទៅកាន់ទី ១ ឥតងាកឥតបែរទៅខាងណា ទាល់តែដល់ទៅទីនោះឬដែលមានចុងមានគុលរត់ល្បត់ដូចវាយបន្ទាត់ : ផ្លូវត្រង់, ចិត្តត្រង់ ។ #ប្រើជា កិ. វិ. ក៏បាន : និយាយត្រង់, ប្រាប់ត្រង់ ។
( ន. ) ឈ្មោះពេលសន្មតដោយព្រះអាទិត្យចរមកចំពីលើ គឺម៉ោង ១២ ថ្ងៃ ។ លោកឆាន់ត្រង់ គឺភិក្ខុសាមណេរដែលឆាន់ក្នុងវេលាថ្ងៃជិតត្រង់ ។ ថ្ងៃត្រង់ គឺវេលាព្រះអាទិត្យឋិតនៅចំភាគកណ្ដាល ។
( អា. និ. ) ចំ, ចំពោះ, សំដៅចំ, នា : វាយត្រូវត្រង់ឆ្អឹងខ្នង ។
ភូមិនៃឃុំស្រែស្ដុក