( កិ. វិ. ) ដែលប្រព្រឹត្តទៅបានដោយឥតមានទើសទាក់, ដែលចេះតែជាប់តហូរហែ ដូចជារអិលឥតទើសទាក់នឹងអ្វី, រ៉ិល, ច្រិល : គាត់ចេះភាសាបារាំងនិយាយត្រិល (ប្រើជា ត្រុល ក៏មាន, ម. ព. នេះផង) ។
