( ន. ) ឈ្មោះ​វល្លិ​ឆ្មារ​មួយ​ប្រភេទ ច្រើន​ដុះ​នៅ​មាត់​ទឹក, នៅ​ព្រៃ​រនាម : វល្លិ​ត្អើក Merremia hederacea ( Burm.f.) Hallierf។

( កិ. ) កម្រើក​ញាក់​សរសៃ​ពី​ទ្រូង​មក​ដល់​ក បង្កើត​ឲ្យ​ចេញ​ខ្យល់​មាន​ទាំង​សូរ​អឹក​ៗ ង៉ឹក​ៗ មក​ផង : អា​ទូច​កូន​ខ្ញុំ​យប់​មិញ​វា​ត្អើក​ទាល់​ព្រឹក ដេក​ឥត​លក់​ទេ ។