ថាម៉ៈ-វ័ន បា.; សំ. ( គុ. ) (ស្ថាមន៑+វន៑ ឬ--វន្ត) ដែល​មាន​កម្លាំង, ដែល​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​ស្វាហាប់ : ជន​ថាមវន្ត, បុគ្គល​ថាមវន្ត, អ្នក​កីឡា​ថាមវន្ត ។