ថេរវាទី
ថេរ៉ៈ-- បា.; សំ. ( ន. ឬ គុ. ) (ស្ថវិរវាទិន៑) អ្នកដែលនិយាយតាមព្រះថេរៈ; ពួកថេរវាទ ។ ពួកអ្នកកាន់ពុទ្ធសាសនាខាង ទក្ខិណនិកាយ គឺពួកដែលកាន់តាមគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកខាងភាសាបាលី, ផ្សេងទីទៃខ្លះពីពួកខាង ឧត្តរនិកាយ ជាពួក ថេរវាទី ។ ព. ផ្ទ. អាចរិយវាទី ។