ថោ

( ន. ) ភាជនៈ​តូច​ឬ​ធំ​ធ្វើ​ដោយ​ដី មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ខាប់ ប៉ុន្ដែ​គម្រប​មាន​អណ្ដាត : ត្រប៉ែ​មួយ​ថោ ។