ថ្ងុង

( កិ. វិ. ) ដែល​ធ្វើ​មុខ​ត្អួរ​ដើរ​ប៉ើយ​ទៅ : មិន​ទាន់​ដល់​ពេល​នៅ​ឡើយ​សោះ ស្រាប់​តែ​គាត់​ចេញ​ដើរ​ថ្ងុង​ទៅ ។