( ន. ) ចុង​កំនួច​សំពត់​ត្រង់​ទី​ប្រជុំ​ដែល​ស្លៀក​ខាង​មុខ : ថ្នក់​សំពត់ ។ ចុង​ក្រមា​ឬ​សំពត់​ដែល​ចង​កួច​ឲ្យ​មាន​សណ្ឋាន​ផត​យុល​សម្រាប់​ដក់​អ្វី​ៗ : ដាក់​ផ្លែ​កន្ទួត​ក្នុង​ថ្នក់, គ្រាប់​ពោត​មួយ​ថ្នក់ ។ កន្លែង​ដែល​ផត, ខូង, ផត​យុល : ថ្នក់​ថ្នង, ថ្នក់​ឈ្នក់, ថ្នក់​ផ្លូវ, ថ្នក់​ខ្សែ​ខ្លែង ។