ថ្នក់
( ន. ) ចុងកំនួចសំពត់ត្រង់ទីប្រជុំដែលស្លៀកខាងមុខ : ថ្នក់សំពត់ ។ ចុងក្រមាឬសំពត់ដែលចងកួចឲ្យមានសណ្ឋានផតយុលសម្រាប់ដក់អ្វីៗ : ដាក់ផ្លែកន្ទួតក្នុងថ្នក់, គ្រាប់ពោតមួយថ្នក់ ។ កន្លែងដែលផត, ខូង, ផតយុល : ថ្នក់ថ្នង, ថ្នក់ឈ្នក់, ថ្នក់ផ្លូវ, ថ្នក់ខ្សែខ្លែង ។