( កិ. ) បត់ (និយាយ​បាន​តែ​ពី​បត់​ម្លូ​បៀក) : ថ្មាត់​ម្លូ ឬ ថ្មាត់​ស្លា ។

( ន. ឬ គុ. ) ម្លូ​ដែល​បៀក​ថ្មាត់​ហើយ : ម្លូ​ថ្មាត់ ឬ ស្លា​ថ្មាត់ ។