( គុ. ) ដែលខូចសោតប្រសាទស្ដាប់ពុំឮ : ត្រចៀកថ្លង់, មនុស្សថ្លង់ ។ ដែលមានសូរសព្ទលាន់ឮខ្លាំងឃាំងមិនឲ្យស្ដាប់អ្វីឯទៀតឮ : កុំនិយាយខ្លាំងពេកថ្លង់ណាស់ស្ដាប់អ្វីមិនឮទេ !
