( ន. ) សម្ដីពុះពារ, ទម្លុះទម្លាយ ត្រាតែកើតការ, ត្រាតែសម្រេចប្រយោជន៍ : ការនេះកើតដោយសារថ្វីមាត់នៃលោកអ្នកធំៗ ។ សម្ដីថ្វីមាត់ សម្ដីដ៏ជំនាញ អាចឲ្យសម្រេចការបាន ។ រ. ស. ថា ថ្វីព្រះឱស្ឋ ។
