ទ័កខិណានុប-ប៉ៈ- បា.; សំ. ( ន. ) (ទក្សិណានុប្រទាន) អំណោយដែលគេឧទ្ទិសផលនៃទក្ខិណាទាន ចំពោះទៅបុគ្គលដែលទៅកាន់បរលោកហើយ : កូនចៅគួរធ្វើទក្ខិណានុប្បទានឧទ្ទិសផលជូនទៅបុព្វបុរសឲ្យរឿយៗ ។
