ទ័ក-ខិ-- បា.; សំ. ( ន. ) (ទក្សិ--) អំណោយ​ដែល​ទាយក​ជឿ​កម្ម​ជឿ​ផល​ច្បាស់​ហើយ​គេ​ឲ្យ, ឬ​អំណោយ​ដែល​គេ​ឲ្យ​ដល់​ទក្ខិណេយ្យ​បុគ្គល ។