ទក្ខិណេយ្យសម្បទា
[ទ័ក-ខិ-ណៃ-យ៉ៈ-សាំ-ប៉ៈ-ទា] (ពាក្យបាលី) (នាម) : ការដល់ព្រម ឬសមប្រកបដោយទក្ខិណេយ្យបុគ្គល, សម្បាទារបស់ទក្ខិណេយ្យបុគ្គល ឧទាហរណ៍ ការឲ្យទានប្រកបដោយទក្ខិណេយ្យសម្បទារមែងបានផលដ៏ប្រសើរ (ពាក្យពុទ្ធសាសនា) ។
[ទ័ក-ខិ-ណៃ-យ៉ៈ-សាំ-ប៉ៈ-ទា] (ពាក្យបាលី) (នាម) : ការដល់ព្រម ឬសមប្រកបដោយទក្ខិណេយ្យបុគ្គល, សម្បាទារបស់ទក្ខិណេយ្យបុគ្គល ឧទាហរណ៍ ការឲ្យទានប្រកបដោយទក្ខិណេយ្យសម្បទារមែងបានផលដ៏ប្រសើរ (ពាក្យពុទ្ធសាសនា) ។