ទក្ខិណនិកាយ
ទ័កខិណៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (ទក្សិណ--) ពួកខាងត្បូង គឺពួកពុទ្ធសាសនិកជនប៉ែកខាងត្បូងមានអ្នកលង្កាទ្វីប, ភូមា, មន ជាដើម រៀងមកដល់កម្ពុជរដ្ឋយើងនេះ ដែលពួកឧត្តរនិកាយកំណត់ហៅ ដើម្បីឲ្យដាច់ពួកដោយឡែកពីគ្នា ក្នុងកាលដែលកើតអធិករណ៍ជាធំ តបន្ទាប់អំពី កាលនៃទុតិយសង្គាយនាមក (ម. ព. មហាយាន, ហីនយាន និង ឧត្តរនិកាយ ផង) ។