ទក្សិណោទក

ទ័ក-ក្សិ-ណោ-ទៈកៈ ឬ ទក់ សំ. ( ន. ) ទឹក​ជា​គ្រឿង​ចម្រើន (ម. ព. ទក្ខិណោទក ទៀត​ផង) ។