-ទឹស ( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​ទទឹង​ភាគ​ទិស ពុំ​ត្រូវ​តាម​គោល​បំណង​ឬ​ដែល​ពុំ​ត្រូវ​តាម​ទម្លាប់ : រៀប​គ្រឿង​តាំង​ទទឹង​ទិស​យ៉ាង​ហ្នឹង ពុំ​ត្រឹម​ត្រូវ​ទេ ត្រូវ​រើ​រៀប​តាំង​ជា​ថ្មី​ទៅ ! (ព. ទ្រ.) ។ ព. ប្រ. ដែល​ទទឹងទទែង​ផ្ទុយ​ពី​ការណ៍​ពិត : វា​និយាយ​ទទឹង​ទិស; សម្ដី​ទទឹង​ទិស (ព. ទ្រ.)