( កិ. វិ. ) ទន្ទេងដោយផ្អៀងបញ្ឆៀងខ្លួនអួត : ក្របីអួតទទែ, មាន់កៀងញីទទែ ។
( ប. ) ពាក្យជាបរិវារសម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យទទូច : ទទូចទទែ គឺទទូចចែប៉ប្រែមិនលែង ។
