ទ័ប-ពៈ បា.; សំ. ( ន. ) (ទព្វ; ទ្រវ្យ) គ្រឿងប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ, ទ្រព្យ, សម្បត្តិ, គ្រឿងប្រកបកិច្ចការ, គ្រឿងផ្សំ... (ម. ព. ទ្រព្យ ផង) ។ គុ. មានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ : ទព្វបុរស ។
