សំ. បា. ( ន. ) (ទារ “ប្រពន្ធ” + អធីន “ការប្រព្រឹត្តទៅ, ការស្ថិតនៅក្នុងអំណាច; ឬដែលងាយស្ដីប្រដៅ” > ទារាធីន) អ្នកដែលលុះក្នុងអំណាចប្រពន្ធត្រួតត្រាលើ, អ្នកដែលពឹងផ្អែកផ្ដេកគំនិតនឹងកិច្ចការសព្វគ្រប់ទៅលើប្រពន្ធ ។
