ទាស
( កិ. ) ខ្ទាតចេញ, ងាកបែរពីផ្លូវ, ពីគន្លង, ពីលំអាន, ពីកន្លែង : ទាសចេញពីផ្លូវ, ចិត្តទាស, ទាសចិត្ត, ទាសគំនិត ។
( ន. ) ឈ្មោះវល្លិព្រៃមួយប្រភេទ សន្ដានពពាយជ្រុង ប៉ុន្តែប្រើការដូចពពាយជ្រុងពុំកើតទេ : ឃើញសេះជាលា ក្ងានជាទា ពពាយជាទាស សំណជាប្រាក់ ស្ពាន់ឆ្លាក់ជាមាស បង្កួយជាជាស កប្បាសជា-គ ។ (ច្បាប់ រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធនៃព្រះរាជសម្ភារ) ។ ឈ្មោះពន្ធដែលទារយកតាមមុខដំណាំ (ពន្ធដំណាំ) : ពន្ធទាស ។
សំ. បា. ( ន. ) (ទាស) ខ្ញុំប្រុស, បាវប្រុស ។ ទាសកម្មករ (ទាសៈក័ម-ម៉ៈក) ន. (បា.) ពួកខ្ញុំកំដរនិងអ្នកធ្វើការស៊ីឈ្នួល ។ ទាសទាន (ទាសៈ--) ន. (សំ. បា.) ទានយ៉ាងថោកថយ, ទានដែលឲ្យដោយខ្ជីខ្ជា ។ ទាសភាព (ទាសៈ--) ន. (បា.--ភាវ) ភាពនៃមនុស្សដែលជាខ្ញុំកំដរ, ជាបាវព្រាវ; ដំណើរដែលនៅជាខ្ញុំកញ្ជះគេ : មនុស្សខ្សត់ទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ ខ្សត់ប្រាជ្ញា ច្រើនតែធ្លាក់ខ្លួនក្នុងទាសភាព ។ ទាសា ន. (បា.) ខ្ញុំប្រុសទាំងឡាយឬពួកខ្ញុំប្រុស : ទាសាទាសី ឬ ទាសីទាសា គឺពួកខ្ញុំប្រុសខ្ញុំស្រី ឬខ្ញុំស្រីខ្ញុំប្រុសទាំងឡាយ ។ ទាសៈ