( កិ. ) ខ្ទាត​ចេញ, ងាក​បែរ​ពី​ផ្លូវ, ពី​គន្លង, ពី​លំអាន, ពី​កន្លែង : ទាស​ចេញ​ពី​ផ្លូវ, ចិត្ត​ទាស, ទាស​ចិត្ត, ទាស​គំនិត ។

( ន. ) ឈ្មោះ​វល្លិ​ព្រៃ​មួយ​ប្រភេទ សន្ដាន​ពពាយ​ជ្រុង ប៉ុន្តែ​ប្រើ​ការ​ដូច​ពពាយ​ជ្រុង​ពុំ​កើត​ទេ : ឃើញ​សេះ​ជា​លា ក្ងាន​ជា​ទា ពពាយ​ជា​ទាស សំណ​ជា​ប្រាក់ ស្ពាន់​ឆ្លាក់​ជា​មាស បង្កួយ​ជា​ជាស កប្បាស​ជា-គ ។ (ច្បាប់ រាជនេតិ ជា​ព្រះ​និពន្ធ​នៃ​ព្រះ​រាជ​សម្ភារ) ។ ឈ្មោះ​ពន្ធ​ដែល​ទារ​យក​តាម​មុខ​ដំណាំ (ពន្ធ​ដំណាំ) : ពន្ធ​ទាស ។

សំ. បា. ( ន. ) (ទាស) ខ្ញុំ​ប្រុស, បាវ​ប្រុស ។ ទាសកម្មករ (ទាសៈក័ម-ម៉ៈក) ន. (បា.) ពួក​ខ្ញុំ​កំដរ​និង​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ស៊ី​ឈ្នួល ។ ទាសទាន (ទាសៈ--) ន. (សំ. បា.) ទាន​យ៉ាង​ថោកថយ, ទាន​ដែល​ឲ្យ​ដោយ​ខ្ជីខ្ជា ។ ទាសភាព (ទាសៈ--) ន. (បា.--ភាវ) ភាព​នៃ​មនុស្ស​ដែល​ជា​ខ្ញុំ​កំដរ, ជា​បាវព្រាវ; ដំណើរ​ដែល​នៅ​ជា​ខ្ញុំ​កញ្ជះ​គេ : មនុស្ស​ខ្សត់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ឬ ខ្សត់​ប្រាជ្ញា ច្រើន​តែ​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្នុង​ទាសភាព ។ ទាសា ន. (បា.) ខ្ញុំ​ប្រុស​ទាំងឡាយ​ឬ​ពួក​ខ្ញុំ​ប្រុស : ទាសាទាសី ឬ ទាសីទាសា គឺ​ពួក​ខ្ញុំ​ប្រុស​ខ្ញុំ​ស្រី ឬ​ខ្ញុំ​ស្រី​ខ្ញុំ​ប្រុស​ទាំងឡាយ ។ ទាសៈ