ទិត-ឋិ បា.; សំ. ( ន. ) (ទ្ឫស្ដិ, ឫ > រឹ = ទ្រឹស្ដិ) ដំណើរយល់ឃើញ, សេចក្ដីប្រកាន់តាមការយល់ឃើញ; ដំណើរយល់ឃើញខុស ហៅថា មិច្ឆាទិដ្ឋិ, ដំណើរយល់ឃើញត្រូវ ហៅថា សម្មាទិដ្ឋិ (ម. ព. ទាំង ២ នោះ ផង) ។