--វៈ-- សំ. បា. ( ន. ) (ទិន “ថ្ងៃ” + អវសាន “ទីបំផុត, ទីបង្អស់” > ទិនាវសាន) ទីបំផុតនៃថ្ងៃ គឺវេលាថ្ងៃអស្ដង្គត (ពេលថ្ងៃលិច) ។ ដូចគ្នានឹង ទិនក្ស័យ ដែរ ។