( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ដែលច្រឡោះបោះ, គំរោះ, បោះបោកឥតគួរឥតសម : ពាក្យទ្រគោះ, សំដីទ្រគោះ; និយាយទ្រគោះ ។