ទ្រលឹងទឹង

( ន. ) ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ ពួក​កន្ទួត​ស្រុក​ផ្លែ​ប្រើ​ជា​ម្ជូរ​ឬ​ជ្រក់​ក៏​បាន ។