ធៈ តៈ រ័ត បា.; សំ. ( ន. ) (ធ្ឫតរាស្រ្ត) ព្រះនាមមហារាជជាលោកបាល ១ អង្គ ដែលគ្រប់គ្រងរក្សាទិសខាងកើត ជាអធិបតីលើពួកគន្ធ័ព្វ : ព្រះបាទធតរដ្ឋ (ម. ព. ចតុលោកបាល ផង) ។
