បា.; សំ. ( កិ. ) (ធក; ធក្ក “បៀតបៀន; កម្ចាត់; ទម្លាយ”) លាត​ជើង​រលាស់​តម្រង់​អ្វី​ៗ ឲ្យ​ត្រូវ​នឹង​បាត​ជើង : ធាក់​មួយ​ជើង ។ ធ័ក