សំ. ( កិ. ) (ធុញ៑ ឬ ធូញ៑ “ញ័រ, ចំប្រប់; លះបង់...”) ទញ់ទាល់ក្នុងចិត្ត, ទ្រាន់ចិត្ត, ជិនឆ្អន់, នឿយណាយរសាយគំនិត : ខំប្រឹងរៀនទៅកុំធុញ ។ ធុញថប់ ធុញផងថប់បារម្ភផង ។ ធុញទ្រាន់ ធុញផងទ្រាន់ដៃឬទ្រាន់ចិត្តផង ។
