( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ឃ្លេងឃ្លោង; ស្រាល​ខ្លួន​មិន​មាំមួន​ដោយ​ថយ​កម្លាំង : ដើរ​ធេងធោង; ដំណើរ​ធេងធោង ។