( និ. ) តែង, តែងតែ, រមែង, ដែល​មាន​ទម្លាប់ : ស្រុក​នុ៎ះ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ទៅ​ហើយ, ការ​នុ៎ះ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ធ្វើ​ហើយ; លួច​គេ​ធ្លាប់​ដៃ ដេក​ថ្ងៃ​ធ្លាប់​ភ្នែក ។ ធ្លាប់​តែ​បាន​សុខ​ស្រួល តែងតែ​បាន​សុខ​ស្រួល ។ ធ្លាប់​តែ​និយាយ​ត្រង់ តែងតែ​និយាយ​ត្រង់ ។ល។សឺនសុរីយាអាប់រស្មី