នៈរៈសីហៈ ឬ -សី បា.; សំ. ( ន. ) (នរសីហ; ន្ឫសឹហ) មនុស្ស​អ្នក​ប្រសើរ, មនុស្ស​ជា​ចម្បង, សិង្ហ​របស់​មនុស្ស (ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ) ។ នាម​របស់​វិស្ណុ​ក្នុង​កំណើត​ទី ៤ គឺ​កាល​ដែល​វិស្ណុ​មក​កើត​ដោយ​ជាតិ​មាន​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស មាន​ក្បាល​ជា​សិង្ហ ហៅ​ថា នរ​សីហៈ, នរ​សីហ៍ ឬ នរ​សិង្ហ (លទ្ធិ​ព្រាហ្មណ៍) ។ នរ​សីហ៍