ខ្មែរ កែប្រែ

ការបញ្ចេញសំឡេង កែប្រែ

  • អំណាន: /នាង/

នាម កែប្រែ

នាង

  1. ដង្កូវ​សូត្រ គឺ​ដង្កូវ​ដែល​កើត​អំពី​ពង​មេ​អំបៅ​ជា​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​សូត្រ​ព័ទ្ធ​សំបុក​បាំង​ខ្លួន​បាត់, សំបុក​នោះ​ឯង​ហៅ​ថា សំបុក​នាង ដែល​គេ​សម្រេច​ឲ្យ​កើត​បាន​មក​ជា​សរសៃ​សូត្រ : ដង្កូវ​នាង, ចិញ្ចឹម​នាង, ឲ្យ​ចំណី​នាង ។
  2. ឈ្មោះ​កូន​ចត្រង្គ​មួយ​ប្រភេទ (មាន​ពីរ) សម្រាប់​ដាក់​តម្រៀប​ក្បែរ​ខុន​ទាំង​ពីរ​ខាង (ទុក​ជា​ព្រះ​អគ្គ​មហេសី) ។ ម. ព. ចត្រង្គ ទៀត​ផង ។

សព្វនាម កែប្រែ

នាង

  1. ( បុ. ស. ) ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ទៅ​រក​មនុស្ស​ស្រី ឬ ប្រុស ដែល​មាន​ចំណាស់​ថយ​ជាង​ខ្លួន​ច្រើន ដោយ​ដំណើរ​លំអុត​លំឱន : សុខ​សប្បាយ​ទេ​នាង ?; ទៅ​ណា​នាង ? សម្រាប់​ហៅ​កូន​ប្រុស​បង្កើត, កូន​ស្រី​បង្កើត ដោយ​លំអុត : អា​នាង, អា​នាង​កូន​ខ្ញុំ; មេ​នាង, មេ​នាង​កូន​ខ្ញុំ ។ សម្រាប់​ហៅ​មនុស្ស​ស្រី ដែល​មាន​អាយុ​តិច​ក្ដី ច្រើន​ក្ដី សូម្បី​មាន​យស​ស័ក្តិ​ខ្ពស់​ក្ដី, ជា​ពាក្យ​តំណាល​ក្នុង​រឿងរ៉ាវ​ណា​មួយ : ព្រះ​នាង​ពិម្ពា​យសោធរា; នាង​ទេវី; នាង​សាមាវតី; នាង​វិសាខា ។ល។
  2. (ខ្មែរខាងជើង, អ្នកសៀមរាប, អ្នកបន្ទាយមានជ័យ) ខ្ញុំ ជាភេទស្រីហៅខ្លួនឯង។