នាមៈកិរ៉ិយ៉ា ឬ នាមៈក្រិយ៉ា បា. ឬ សំ. ( ន. ) កិរិយា​សព្ទ​ដែល​ជា​នាម​សព្ទ​ឬ​នាម​សព្ទ​ដែល​ប្រើ​ជា​កិរិយា​សព្ទ​ផង​ក៏​បាន, ផ្កា ន., ផ្កា កិ.; ផ្លែ ន., ផ្លែ កិ.; ភ្លៀង ន., ភ្លៀង កិ. ឧ : ស្វាយ​មួយ​ដើម​នេះ​ផ្កា​ច្រើន​ណាស់, មួយ​ដើម​ឯណោះ​ក៏​កំពុង​តែ​ផ្កា​ច្រើន​ណាស់​ដែរ (កិ.); ឆ្នាំ​នេះ ស្វាយ​មាន​ផ្លែ​ច្រើន​ជាង​ឆ្នាំ​ទៅ​មិញ (ន.); មេឃ​ងងឹត​រក​កល់​ភ្លៀង, ភ្លៀង​មក​ហើយ (កិ.); ឆ្នាំ​នេះ​មាន​ភ្លៀង​ច្រើន​ជាង​ឆ្នាំ​មុន (ន.) ។ បើ​កុំ​ប្រើ​ជា​នាម​កិរិយា ត្រូវ​ប្រើ​ជា ​កិរិយា​សព្ទ​សុទ្ធ ថា បញ្ចេញ​ផ្កា, បញ្ចេញ​ផ្លែ; មេឃ​បង្អុរ​ភ្លៀង ឬ ភ្លៀង​ធ្លាក់ ដូច្នេះ​វិញ ។ ពាក្យ​ថា នាម​កិរិយា នេះ​ខ្មែរ​មាន​តិច​ដែរ​ទេ ។ ភាសា​បាលី​ក៏​មាន​ខ្លះ​ដែរ, ដូច​ជា បុប្ផំ ផ្កា (ន.), បុប្ផតិ បញ្ចេញ​ផ្កា (កិ.); ផលំ ផ្លែ (ន.), ផលតិ បញ្ចេញ​ផ្លែ (កិ.) ។ល។ នាម​ក្រិយា ពាក្យនេះស្មើនឹងអង់គ្លេស ថា verbal noun ដែលមានន័យក្ដោបលើពាក្យ gerund (នាមករណ៍ រឺ ករណនាម)