និត្យ
និត សំ.; បា. ( កិ. វិ. ) (និច្ច) ទៀង, ពិត, មែន, រឿយៗ, មិនដែលដាច់; ច្រើនប្រើជា និត្យនៅ ឬ នៅនិត្យ គឺនៅមិនដាច់ (ព. កា.) : ...អនិច្ចំពុំឋិត ពុំថេរនៅនិត្យ យឺនយូរឡើយនៃ ស្លាប់ទៅជាខ្មោចអសោចពេកក្រៃ ឆ្អឹងសាច់សរសៃ ជាព្រះធរណី ។...(ព្រះត្រៃលក្ខណ៍បុរាណ) ។ នែបនិត្យ គឺអែបជិតរឿយៗ ឬអែបជិតមិនដាច់ (ព. កា.) : ... នែបនិត្យក្រសោប ជួញជិតអង្គឱប អង្អែលឥន្ទ្រិយ ថើបថែកាយា ភក្ដ្រាកាកី កួចកើតមេត្រី រាគរសតណ្ហា ។...(សាស្ត្រាកាកី) ។ និត្យសមាជិក (និត-ត្យៈ--) ន. (សំ. បា.) សមាជិកដែលនៅប្រចាំការជានិច្ចនៃសមាគមឬការិយាល័យណាមួយ ។