និន-ទា សំ. បា. ( ន. ) ដំណើរ​តិះដៀល, ការ​រិះ​គន់, ដំណៀល : មនុស្ស​ក្នុង​លោក ពុំ​អាច​ចៀស​ផុត​អំពី​និន្ទា​បាន​ឡើយ ។ ឈ្មោះ​លោក​ធម៌​ទី ៥ ក្នុង​ពួក​លោក​ធម៌​ទាំង ៨ (ម. ព. លោក​ធម៌ ក្នុង​កាព្យ លោក ទៀត​ផង) ។ ខ្មែរ​យើង​ប្រើ​ជា កិ. ក៏​មាន : កុំ​និន្ទា​គេ គឺ​កុំ​តិះដៀល​គេ ។ និន្ទា​ឈ្នានីស និន្ទា​ផង​ច្រណែន​ឈ្នានីស​ផង ។