ប៉ៈកៈតិ-ភាប បា.; សំ. ( ន. ) (បកតិភាវ; ប្រក្ឫតិ--) ភាព​ជា​ប្រក្រតី, ភាព​ធម្មតា : ប្រតិបត្តិ​ការ​តាម​បកតិ​ភាព ។