( កិ. ) ធ្វើឲ្យប្រាស, ធ្វើឲ្យនិរាសឃ្លាតចេញ; ច្រើនប្រើជាមួយនឹងពាក្យ ពង្រាត់ : ពង្រាត់បង្រាស គឺធ្វើឲ្យព្រាត់ប្រាស ។ ប្រើជា បម្រាស ក៏បាន ព្រោះជាពាក្យមានន័យជាជំនួយគ្នាបាន (ម. ព. ពង្រាត់ ផង) ។
