( ន. ) របាំង​បណ្ដោះអាសន្ន សម្រាប់​ជ្រក​ភ្លៀង ជ្រក​ថ្ងៃ មាន​សណ្ឋាន​តែ​មួយ​ចំហៀង​ដំបូល​ផ្ទះ; រោង​មាន​ដំបូល​តែ​មួយ​ចំហៀង (ប្រហែល​ជា​ពី​ដើម​គេ​ហៅ​ថា បាំងហា គឺ​ប្រក់​បាំង​តែ​ដំបូល​ម្ខាង មើល​ទៅ​ឃើញ​ដូច​ជា​គេ​ហា​មាត់​ចង្រ្គុង​ដូច្នេះ​ទេ​ដឹង ?) ។

( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​ហា, ប្រើ​ឲ្យ​ហា, ចាប់​បើក​ឲ្យ​ហា​ឡើង : បង្ហា​មាត់​គោ​ឈឺ ដើម្បី​ច្រក​ថ្នាំ ។